Bugün Bloğumuzun 1. Yaş günü :D

2007 model Talha!!!

Herkesin bloglarla tanışma şekli bambaşka…
Ben ilk olarak bir ağabeyimizin bize heyecanla anlattığı portakal ağacı dolayısıyla tanışmıştım sanal hayatlarla…
O kadar çok sevmiştim ki portakal ağacını her gün ziyaret ediyordum. O dönemler sevgili Hatice de çok sık güncelliyordu. Bu en çok eşime ve de gönüllü kobaylık yapan mesai arkadaşlarıma yaramıştı tabi :D
Daha sonra linkler diye bir yazı dikkatimi çekti. Acep ne ola ki bu linkler dedim birini tıkladım. Bambaşka bir hayat açıldı bilgisayar ekranımdan… Ben yeni hayatlarla tanışıp onları okuyup verdikleri tarifleri uygularken link listesinin aşağısında başka hayatlar olduğunu da gördüm. İlk tıkladığım Koyubeyaz’dı :D Onun yazıları çok hoşuma giderdi. Sonradan onun da linklerine tıklamaya başladım. Ben Koyubeyaz’ı çok sevmiştim demek ki onun sevdiklerini de severdim :D O linklerde Minik Patiklerle tanıştım… Hamilelik heyecanını, adam bebeğin büyürken yaşadıklarını… Kısaca onun yazılarını da bayılarak okudum.
Yazıları okurken sanki samimi arkadaşlarımızla oturmuş sohbet ediyor gibi hissediyordum kendimi. Ben sanal teyze olmuştum… Bebeklerin ilk dişi çıkınca, hastalıktan kurtulunca, adım atmaya başlayınca sanki kendi çocuğumun gelişimini izliyorum gibi seviniyordum…
Daha sonra linkler arasında gezinirken Utku ve annesi Rabia ile karşılaştım… Utku ile oğlumun arasında çok az yaş farkı vardı. Daha da benimsedim Utku’yu. Sanki oğlumun iş dolayısıyla şahit olamadığım hallerine şahit oluyordum Utkunun maceralarını okurken… (Uzun zamandır annesi güncellemedi bloğunu :() Bir gün annesi bloğu şifreleyeceğini söylemişti. Çok üzülmüştüm. O şirin çocuğun büyüyüşüne şahit olamayacaktım. Çok sevdiğim bir yakınımdan ayrılıyor gibi hissettim kendimi. Rabia mail adresi yazmıştı. Okumak isteyen arkadaşlar mail atsınlar diye… Üç defa yazdım sildim. Hem okumak istiyordum hem de daha önce sadece okuyup hiçbir bloğa yorum yazmadığım için Rabia’nın bana davet göndermeyeceğini düşünüyordum. Ama sevgili Rabia beni çok sevecen karşıladı ve hemen davet etti. Nasıl sevindiğimi anlatamam… Ondan sonra yorum yazma cesaretim geldi ve blogsuz olarak da olsa yorum yazdım bloglara. Artık okuyup Maşallah deyip geçmek yerine Annelerine düşüncelerimi de yazmaya başladım.
O sıralarda bir sürü blogla tanıştım tabi… Mesela Rana Eslem ile Arzu ve Aslıhan ile… Onları da bir müddet okudum ama onlar da şifrelediler bloglarını :( Bloğum olmadığı için adres atıp davet isteyemedim maalesef. Böyle böyle uzun bir zaman geçti aradan. Ben hemen her gün bebekli blogları okur olmuştum. Anne ve Bebişi ile tanıştım daha sonra Kuaybe ile Sabahnur ile Ayşeler ve çocukları ile…

2008 model Talha!!!

Arkadaşım benim blogları bu kadar sevdiğimi her bebişin güzel haberlerinde sevindiğimi hastalıklarına üzüldüğümü görünce bir teklifte bulundu. Sen niye yazmıyorsun?
Ben başta cesaret edemedim. Ne yazacaktım, nasıl yazacaktım. Beni okuyan olacak mıydı peki???
Bu soruları daha yanıtlamadan kendimi blog sayfası alırken buldum. Geçen sene 6 Haziran’da…
Ve ilkyazımı yazdım 7 Haziran 2007’de…
Beklemeye başladım. Okuyacak olan var mıdır diye. (Tanıdıklara hemen attık adresi tabi…)
İlk yorum arkadaşım Kelebek’ten geldi… (çilek bebeğin annesi değil başka kelebek :D)
Daha sonra Nurefşan ve Kuzucukları (Ağabeyimin eşi olur kendisi. Tamamen benim zorumla girmişti bloğa :D)
Sonra Rana Eslem’in annesi yazmıştı. Farklı birinden ilk yorum :D Çok sevinmiştim bu yoruma. Daha sonra Aysun, arkadaşım Esma… (Şimdi baktım da Recep Hilmi’de yorum yazmış. Kusura bakma olur mu yeni gördüm yorumunu)
Yorum almak ne güzel bir şeydi. Yazdıklarının okunması, beğenilmesi, desteklenmesi…
Blog camiası beni çabuk kabullendi. Kuaybe, Minik patikler, Sabahnur, Filiz ve Yeliz kardeşler, Ayşeler :D, Hacer ve diğerleri…
Linklerim her geçen gün çoğalmaya başladı… Hepsini severek okudum ve okumaya devam ediyorum… (Link eklerken tedirgin olmuştum tabi acaba kızarlar mı diye :()

Biraz vakit geçince kendi yakınlarıma önayak oldum blog açmaları için. Önce Nurefşan, Sühendan, Mısır Patlağı… Kendim tecrübeliyim ya (!) onlara da bildiklerimi anlattım… Şimdilerde onların da çok sevenleri var ne güzel… Git gide büyüyen bir aile olduk. Sanal dünyada.
Sanallıklar bazen gerçeğe de dönüşmedi değil tabi… Buluşmalar yapıldı, bilgisayar ekranından okuduğumuz kişilerle bir araya gelip kırk yıllık ahbaplar gibi kaynaştık. Sanki çooook eskiden tanışıyormuşuz gibi… Şimdilik sayı çok değil ama artırmayı ümit ediyoruz.

Birbirimizle bilgilerimizi paylaştık. Sıkıntıda olduğumuzda verilen tavsiyelerle rahatladık. Çok şey öğrendim çok…
Blog camiası bana çok şey kazandırdı. Oğlumla kaliteli vakit geçirme yollarını, onu eğitme yöntemlerini, hastalıklarda nasıl davranmam gerektiğini… İlerde ikinci bir çocuğu düşünürsem daha da faydalı olacağını düşünüyorum :D
Bir sene çok çabuk geçti. Yeni dostluklar oluştu, bebekler doğdu, büyüdü… Yeni bebek haberleri geldi :D
Bundan sonrası için de hep güzellikler diliyorum Rabbimden! Nice yıllarda beraber oluruz inşallah… Bebeklerimizi beraber büyütür, beraber eğitiriz inşallah.